E-KsięgarniaWydarzenie jest kontynuacją projektu IPN, który ma na celu przypomnieć powojenną działalność członków młodzieżowego podziemia – tytułowego zapomnianego ogniwa w walce o niepodległość Polski z komunizmem.
W tym roku Oddział IPN upamiętnia organizację „Orzeł Biały” działającą od maja do grudnia 1951 r. w Ostrowie Wielkopolskim. Organizacja została utworzona przez Kazimierza Kurzawskiego ps. Wilk, ucznia Publicznej Średniej Szkoły Zawodowej nr 1 mieszczącej się w budynku przy ul. Wolności 10 w Ostrowie Wielkopolskim. Do ponad 10-cio osobowej organizacji należało kilku absolwentów i uczniów działającej wówczas tutaj szkoły zawodowej. Zasięg grupy obejmował obszar Ostrowa Wlk., Zacharzewa, a w dalszym etapie rozwoju m. Zalesie w pow. jarocińskim. Najważniejszym celem „Białego Orła” była walka z ustrojem komunistycznym poprzez agitację, kolportowanie ulotek (m.in. upowszechniania prawdy o zbrodni katyńskiej), pisanie haseł antykomunistycznych na murach, wysyłanie anonimów z pogróżkami do co gorliwszych utrwalaczy „władzy ludowej” oraz gromadzenie broni. Członkowie organizacji byli bardzo dobrze zorientowali w powojennej sytuacji społeczno – politycznej i rzeczywistych zamiarach systemu narzuconego przez totalitarny Związek Sowiecki. W sierpniu 1951 r. UB w Ostrowie Wlkp. podjął działania zmierzające do ustalenia sprawców pojawiających się haseł. W tym celu utworzono sieć informatorów i agentów. Na początku listopada 1951 r. funkcjonariusze Urzędu Bezpieczeństwa postanowili o wszczęciu agenturalnego rozpracowania organizacji. Sprawę o kryptonimie „Zacharzew” przejął WUBP w Poznaniu. W końcu maja 1952 r. młodzi patrioci wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego zostali skazani na kary kilkuletniego więzienia, utratę praw publicznych i obywatelskich praw honorowych. Wyroki zasądzono wobec: Kazimierza Kurzawskiego, Mariana Grafa, Andrzeja Przybylskiego, Zenona Kempińskiego, Tadeusza Gwizdka, Czesława Misterka, Mariana Tyrakowskiego, Bernarda Stodolnego, Sylwestra Matuszaka, Kazimierza Młynarczyka.
